ترک زولپیدم

زولپیدم با نام تجاری Ambien شناخته می شود، یکی از نام های تجاری داروهای آرامبخش و خواب آور که از کلاس داروهای غیر بنزودیازپین است که برای درمان کوتاه مدت بی خوابی تجویز می شود. زولپیدم که معمولا به صورت قرص یافت می شود اما به صورت اسپری خوراکی نیز موجود است، به این معنی است که در کنار استفاده پزشکی از آن به صورت تفریحی نیز استفاده می شود (و مورد سو مصرف قرار می گیرد). متأسفانه، زولپیدم همراه است با برخی از عوارض جانبی منفی و بالقوه خطرناک، از جمله خواب آلودگی و اختلال در مهارت های حرکتی که از عوامل اصلی در تصادفات منجر به مرگ بوده است. زولپیدم بسیار اعتیادآور است در حالی که در بعضی افراد فقط در عرض چند هفته به این وابستگی منجر می شود. در انگلستان زولپیدم که گاهی اوقات به عنوان “داروی Z” نیز شناخته می شود، که داروی کنترل شده کلاس C است که فقط با نسخه پزشکی در دسترس است، اگرچه بسیاری از افراد از این دارو سو مصرف می کنند و به صورت آنلاین تهیه می کنند.

اثرات مصرف زولپیدم

زولپیدم به عنوان یک داروی خواب آور می تواند حداقل 15 دقیقه زمان به خواب رفتن را کاهش دهد. با این حال، بیشتر کاربران تفریحی این دارو را برای هدف مورد نظر مصرف نمی کنند و اغلب قرص های زولپیدم را در تمام ساعات روز مصرف می کنند تا اثرات رویایی و کمی شادی آور ایجاد کنند که می تواند چندین ساعت طول بکشد. در حقیقت، رانندگی صبح بعد از مصرف زولپیدم توصیه نمی شود زیرا اثرات آن پابرجا خواهد ماند.

زولپیدم با طیف وسیعی از عوارض جانبی، از جمله سردرد همراه است. سرگیجه، خواب آلودگی و اسهال در تعداد قابل توجهی از کاربران گزارش شده است که راه رفتن در خواب یا انجام کارهای دیگر در حالی که خواب هستند که از نظر آماری احتمال دارد دچار شکستگی شود. استفاده از زولپیدم همچنین می تواند در مصرف بیش از حد منجر به کما یا حتی مرگ شود.

علائم و نشانه های سو مصرف زولپیدم

مصرف در مقادیر کم، ممکن است تشخیص زولپیدم دشوار کند. در دوزهای نسبتا بالا، شخص به درجه ای از مسمومیت تمایل پیدا می کند که با افزایش دوزها بیشتر آشکار می شود. مصرف کنندگان به احتمال زیاد حرکات ناهماهنگ و اختلال گفتاری همراه با درجاتی از اختلال شناختی، عدم توانایی در تمرکز و خواب آلودگی را تجربه می کنند که ممکن است در زمان های نامناسب به خواب بروند.

در دراز مدت، سو مصرف از زولپیدم می تواند منجر به علائمی از جمله درد قفسه سینه، تپش قلب، کابوس، درد شکم، یبوست، سینوزیت، گلو درد، دهان خشک، بی حالی، کمر درد، علائمی شبیه آنفولانزا، سرگیجه و افسردگی که می تواند هم از اثرات مستقیم مصرف دارو  بر شیمی مغز و هم از طریق تأثیر اعتیاد بر زندگی، فرد مبتلا ناشی شود.

اعتیاد به زولپیدم می تواند به طور جدی توانایی عملکرد فرد را در سطوح لازم برای اشتغال دچار اختلال کند. مصرف کنندگان به احتمال زیاد روزهای کاری خود را به طور منظم از دست می دهند، دیر به دیر می آیند. این می تواند تأثیرات فاجعه باری بر رفاه مالی فرد معتاد داشته باشد که می تواند با هزینه تهیه دارو در بازار سیاه تشدید شود. مانند هر نوع اعتیاد، اعتیاد به زولپیدم نیز می تواند بر روابط شخصی، از جمله زندگی با شریک زندگی و با فرزندان و سایر اعضای خانواده، تاثیر گذار باشد.

فرآیند ترک زولپیدم و سم زدایی

اعتیاد به زولپیدم می تواند درجه ای از وابستگی جسمی را در مصرف كننده ایجاد كند كه در صورت قطع مصرف، شخص مبتلا می تواند علائم جدی را در این زمینه تجربه كند. ماهیت و شدت علائم از یک کاربر به کاربر دیگر بسته به فاکتورهای مختلف از جمله دوزهای مصرفی به طور قابل توجهی متفاوت خواهد بود. تعداد دوز های مصرفی، طول اعتیاد و فیزیولوژی شخص مصرف کننده و غیره.

علائم ترک در داروهای غیر بنزودیازپین می تواند شبیه علائم ناشی از خود بنزودیازپین ها باشد که می تواند بسیار خطرناک باشد. در نتیجه، فرآیند ترک می تواند فرآیند خطرناکی باشد و هرگز نباید بدون کمک پزشک و متخصص اقدام به ترک شود. همراهی و مشورت با یک پزشک کمک کننده است. متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید برای خدمت رسانی به شما آماده هستند.

بسیاری از مصرف کنندگان زولپیدم از توانبخشی ها به صورت بستری بهره مند می شوند، بخشی از این امر به این دلیل است که مرحله اول توانبخشی، سم زدایی با کمک پزشکان در دسترس هستند تا ایمنی فرد معتاد را تأمین کنند و در صورت امکان اثرات بدتر علائم ترک را به حداقل برسانند.

مدت زمان سم زدایی

با توجه به عواملی که ذکر شد ترک زولپیدم از یک مصرف کننده به مصرف کننده دیگر متفاوت است. در نتیجه، داشتن یک دوره زمانی متناسب با همه برای ترک غیرممکن است. با این وجود، اگر به سو مصرف زولپیدم دچار هستید، ممکن است علائم ترک را در دروه های زمانی زیر تجربه کنید:

• 1-2 روز: تقریبا یک روز پس از مصرف آخرین دوز، احساس اضطراب، تحریک پذیری و گرفتگی عضلات گاه به گاه را تجربه خواهید کرد. روحیه شما کم می شود و ممکن است احساس حالت تهوع کنید.
• 5-5 روز: در مرحله اصلی ترک ممکن است حالت تهوع و سو هاضمه داشته باشید. بی قراری شدید حالت های روحی نوسانی، بیخوابی، عرق کردن، توهم و هوس شدید مصرف دوباره.
• 5-14 روز: علائم ترک پس از حدود پنج روز از شدتی که داشته است، کمرنگ می شود. علائمی که پیشتر ذکر شد هنوز هم ممکن است رخ دهد، هرچند که کمتر اتفاق می افتد. خواب شما ممکن است مختل شود. بی حالی و افسردگی نیز ایجاد می شود.

بعد از دو هفته علائم شما به طور کامل باید از بین برود. اگر ادامه یابد، به ویژه افسردگی، ممکن است شما از سندرم ترک حاد بعد از حاد (PAWS) رنج ببرید که ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد و احتمالا برای مقابله با اثرات آن به درمان توسط متخصص دارید. متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید آماده خدمت رسانی به شما هستند.