ترک قرص خواب

افراد ممکن است بی خوابی کوتاه مدت را با استفاده از داروهای خواب آور با موفقیت درمان کنند، اما بسیاری از این افراد به آن وابسته می شوند. تقریباً 38 میلیون نسخه برای زولپیدم  (Ambien) بین سال های 2006 و 2011 نوشته شده است. بسیاری از افراد به اشتباه تصور می کنند که نمی توانند به داروهای خواب آور معتاد شوند و حتی برخی ادعا می کنند که این اطلاعات را از پزشک خود گرفته اند. با این حال، برخی از افراد بدون کمک قرص خواب قادر به خواب نیستند. با افزایش مقاومت بدن نسبت به دارو، بسیاری دریافتند که برای دستیابی به اثر مطلوب نیاز به دوزهای بیشتری دارند.

در واقع افراد تا زمانی که مصرف داروهای خواب خود را متوقف نکنند، نمی فهمند که به آن وابسته شده اند و یا احتمالا به آن اعتیاد پیدا کرده اند. پس از قطع مصرف ناگهان علائم ترک را تجربه می کنند که نشانه ای از وابستگی و اعتیاد است. سایر علائم مصرف قرص خواب از کنترل خارج شده است:

• داشتن چندین تلاش ناموفق برای ترک
• هوس مصرف داروهای خواب آور
• مراجعه به بیش از یک پزشک برای پر کردن مجدد نسخه
• ادامه مصرف قرص با وجود عواقب منفی
• از دست دادن حافظه از طریق قرص ها

اعتیاد می تواند در رفتارهای مختلف ایجاد شود و بروز کند، از جمله در مواردی که فرد دوز خود را بدون مشورت با پزشک افزایش می دهد یا اشتیاق مداوم و تمایل به استفاده از داروی مورد علاقه خود را افزایش می دهد.

درک عملکرد قرص های خواب آور

قرص های خواب آور در دسته داروهایی قرار می گیرند که به آرامبخش ها معروف هستند. این دسته همچنین شامل باربیتورات ها و بنزودیازپین ها مانند زاناکس است. برخلاف سایر داروهای این گروه، قرص های خواب آور غیر بنزودیازپین هستند. آنها معمولا به عنوان “داروهای ” z شناخته می شوند زیرا باعث خواب می شوند. رایج ترین قرص های خواب عبارتند از:

• آمبین (زولپیدم)
• سوناتا (زالپلون)
• لونستا (ازوپیکلون)

اگرچه بیشتر قرص های خواب آور غیر بنزودیازپین آرایش مولکولی متفاوتی دارند، اما همه آنها دارای اثرات مشابه هستند. قرص های خواب آور به همان گیرنده های GABA در مغز مانند بنزودیازپین ها متصل می شوند، اما اعتقاد بر این است که اثرات جانبی کمتری دارند.

اثرات قرص خواب آور و سو مصرف

بیشتر پزشکان فقط داروهای خواب آور را برای استفاده کوتاه مدت تجویز می کنند. پزشکان آنها را برای موارد بی خوابی شدید تجویز می کنند و نه لزوما طبق یک برنامه دقیق مصرف دوز. متأسفانه، بسیاری از افراد هر زمان که در خوابیدن مشکل دارند یا با چیزی در زندگی روبرو می شوند، از قرص های خواب آور استفاده می کنند.

وقتی از داروهای آرامبخش به روشی که پزشک تجویز نکرده است استفاده شود، سو مصرف در نظر گرفته می شود. در دوزهای بالاتر، قرص های خواب آور همان اثر خواب آور و احساس سرخوشی را ایجاد می کنند که مشابه اعتیاد آور آنها، بنزودیازپین ها است. قرص های خواب آور همچنین می توانند اثرات توهم زا در هنگام مصرف دارو در فرد ایجاد کنند اما با میل به خوابیدن مقابله می کند. سایر اثرات قرص های خواب آور عبارتند از:

• کاهش اضطراب
• خواب بی رویا
• عدم هماهنگی
• سرگیجه
• سبکی سر
• توهم

سو مصرف در قرص خواب برای دانشجویان دبیرستانی و دانشگاهی که فقط به دنبال گذراندن اوقات خوشی هستند نیز افزایش یافته است. این دارو می تواند در مصرف همزمان، اثرات الکل را تشدید کند یا به تنهایی احساس مشابهی ایجاد کند. غالبا، معتادان بهبود یافته از سو مصرف قرص خواب از “بی خوابی برگشتی” یا بی خوابی مرکب رنج می برند که حتی از قبل از شروع مصرف دارو نیز شدیدتر خواهد بود. این یک عارضه جانبی رایج است و نباید به عنوان دلیلی برای ادامه مصرف قرص های خواب آور استفاده شود. خوشبختانه سم زدایی با کمک پزشکی می تواند به حداقل رساندن این علائم و سایر علائم ترک کمک کند و اغلب بسیار آسان می شود. متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید آماده خدمت رسانی در این مسیر به شما هستند.

علائم ترک قرص خواب

قرص های خواب آور از نظر جسمی و روانی اعتیاد آور هستند. افرادی که از قرص های خواب آور سو مصرف می کنند، می توانند به راحتی به داروها وابسته شوند. ترک اعتیاد به قرص های خواب آور مشکل است زیرا عملکرد بدن کاربر به آنها وابسته می شود. اگر آنها قرص های خواب آور را ترک کنند، بدن آنها سعی می کند که دوباره تنظیم مجدد کند.

در حین ترک، مصرف کنندگان قرص خواب ناراحتی جسمی و روانی را تجربه خواهند کرد. علائم ترک داروهای خواب آور در هر فرد متفاوت است. مصرف کنندگانی که دارای اعتیاد چندگانه و یا اختلالات بهداشت روان به صورت همزمان هستند نیز ممکن است روند ترک جدی تر و پیچیده تری را طی کنند. مبتلایان به اختلالات همزمان ممکن است نیاز به مدت طولانی تری در سم زدایی پزشکی داشته باشند. علائم ترک معمول قرص خواب عبارتند از:

• اسپاسم بدن
• تشنج
• بیخوابی
• هذیان
• اضطراب
• هوس مواد مخدر
• تحریک پذیری
• افسردگی
• گیجی
• توهم
• تعریق
• افزایش ضربان قلب
• لرزش دست
• حالت تهوع
• استفراغ

این علائم تهدید کننده زندگی نیستند، اما یک سم زدایی پزشکی حتی در علائم خفیف ناراحت کننده نیز کمک می کند. در حالی که اطمینان حاصل می کند هیچ چیز در طی روند ترک به سمت اشتباهی نرود.

طول مدت ترک قرص خواب آور

روند ترک، از جمله مدت زمان ترک، برای هر مصرف کننده قرص خواب آور متفاوت است. برای اکثر افراد، علائم ترک طی چند ساعت تا چند روز پس از ترک دارو شروع می شود. علائم به طور کلی پس از حدود یک یا دو هفته کمرنگ می شوند، اما این احتمال وجود دارد که علائم روانشناختی تا چند هفته آینده ادامه پیدا کند. این علائم پایدار به عنوان علائم ترک حاد یا PAWS شناخته می شوند. آنها شامل بی خوابی، اضطراب، تحریک پذیری، تغییرات خلقی و تمرکز ضعیف هستند.

 ترک قرص خواب

درمان اعتیاد به قرص خواب در مراکز درمانی بستری یا سرپایی بیشترین موفقیت را دارد. این برنامه ها با ایجاد یک برنامه درمانی شخصی مبتنی بر مصرف مواد مخدر، سابقه شخصی، سابقه پزشکی و عوامل ریسک فردی به بیماران کمک می کند تا بر اعتیاد خود غلبه کنند. اگر شما یا کسی که دوستش دارید با اعتیاد به قرص خواب دست و پنجه نرم می کنید، همین حالا کمک بگیرید. امروز برای کمک، به یافتن یک مرکز درمان اعتیاد با یک ارائه دهنده درمان صحبت کنید. متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید آماده خدمت رسانی به شما هستند.