ترک هروئین

ترک هروئین

هروئین نوعی ماده مخدر است که از یک گل، کوکنار تریاک تهیه می شود که معمولا در مکزیک، آسیا و آمریکای جنوبی رشد می کند. این ماده بسیار اعتیاد آور است و از سال 1924 در ایالات متحده غیرقانونی به حساب می آید. می تواند مانند یک پودر سفید یا قهوه ای یا مانند قیر سیاه، چسبناک به نظر برسد. وابستگی به این ماده به سرعت اتفاق می افتد و اعتیاد به هروئین نیز مانند دیگر اعتیاد ها به سرعت باید با مشورت پزشک درمان شود

نحوه مصرف هروئین

بسیاری از افراد هروئین می کشند یا آن را استنشاق می کنند. البته اکثر کاربران آن را به داخل رگ های خود تزریق می کنند. این خطرناک ترین روش مصرف هروئین است، زیرا مصرف بیش از حد از طریق تزریق آسان تر است و می توانید از طریق یک سوزن آلوده به بیماری دچار شوید.

مهم نیست که هروئین را چطور مصرف کنید، هروئین به سرعت به مغز شما می رسد. همچنین اعتیاد و وابستگی به آن آسان است. حتی بعد از اینکه فقط یک یا دو بار از آن استفاده کردید، جلوگیری از خود برای استفاده مجدد دشوار است. بلافاصله بعد از مصرف هروئین، احساسات خوب و خوشبختی به شما دست می دهد. سپس، برای چندین ساعت، احساس می کنید که حرکت جهان کند شده است. آرام فکر می کنید و ممکن است به آرامی راه بروید. برخی از مصرف کنندگان می گویند بعد از مصرف احساس می کنید در خواب هستید.

هروئین از دریافت پیام های درد در بدن جلوگیری کرده و ضربان قلب و تنفس شما را کند می کند. در صورت مصرف بیش از حد، ممکن است تنفس متوقف شود. بسیاری از افراد برای مقابله با اضطراب، نگرانی و سایر عوامل استرس زا شروع به استفاده از هروئین می کنند. یک مطالعه نشان داد که 75٪ از کاربران دارای مشکلات روانشناختی مانند افسردگی، بیش فعالی یا اختلال دو قطبی هستند.

علت مصرف هروئین

تعداد افراد در ایالات متحده که از هروئین استفاده می کنند از سال 2007 به طور مداوم افزایش یافته است. نکته ای که در افزایش مصرف آن نقش دارد سو استفاده روزافزون از مسکن های تجویز شده مانند اکسی کدون و هیدروکدون است که از گیاه خشخاش ساخته می شوند و از نظر شیمیایی با هروئین ارتباط دارند. افرادی که از این داروها سو استفاده می کنند، ممکن است شروع به جستجوی یک دوز بالاتر یا ماده ای قوی و ارزان کنند. هروئین هر دو گزینه را داراست. اما خطرناک تر هم هست هیچ راهی برای دانستن اینکه چه چیزی مصرف می کنید یا چقدر قدرتمند است، وجود ندارد.

میزان مرگ بیش از حد هروئین در ایالات متحده بین سال های 2010 و 2017 تقریباً 400٪ افزایش یافته است. برخی از این مرگ ها به این دلیل اتفاق می افتد که هروئین با داروهای دیگر مانند داروی مسکن قوی فنتانیل مصرف شده است.

اثرات هروئین

اثرات کوتاه مدت هروئین بعد از مصرف عبارتند از:

• رضایت
• خشکی دهان
• پوست گرم و برافروخته
• بازوها و پاهایی که احساس سنگینی می کنند
• ناراحتی معده و استفراغ
• خارش
• سردرگمی

اما در مصرف طولانی مدت از هروئین می تواند منجر به اثرات زیر شود:

• رگ های جمع شده
• بیخوابی
• عفونت های پوشش قلب و دریچه ها
• عفونت های پوستی مانند آبسه و سلولیت
• احتمال ابتلا به HIV / AIDS ، هپاتیت B و هپاتیت C بیشتر است
• بیماری کبد و کلیه
• اختلالات روان
• بیماری های ریوی مانند ذات الریه و سل
• مشکلات قاعدگی و سقط جنین

اعتیاد به هروئین و ترک آن

هروئین بسیار اعتیاد آور است. بسیاری از افرادی که آن را مصرف می کنند دچار اختلال استفاده می شوند. این به این معنی است که باعث مشکلات بهداشتی، ناتوانی ها و مشکلاتی در خانه، محل کار یا مدرسه می شود. اگر زیاد از هروئین استفاده می کنید، بدن شما نسبت به مواد مقاومت پیدا می کند. اما این بدان معنی نیست که به شما آسیب نمی رساند. این بدان معناست که برای بدست آوردن همان میزان سرخوشی، باید بیشتر و بیشتر هزینه و مصرف کنید و در طی این پروسه بدن شما به آن وابسته می شود. سپس، هنگام ترک هروئین، علائم ترک که ممکن است بروز کند شامل موارد زیر می شود:

• پریشانی
• لرز
• استفراغ و اسهال
• درد استخوان و عضله
• مشکل خواب
• گرگرفتگی
• حرکات پا که نمی توانید کنترل کنید

درمان اعتیاد به هروئین

یک تیم پزشکی متخصص می تواند کمک کند تا برنامه درمانی را که برای شخص مناسب است، پیدا کند. این برنامه می تواند شامل دارو درمانی و درمان مشاوره ای شود. متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید در طول مسیر درمان، برای خدمت رسانی به شما آماده هستند.

داروها می تواننددر سم زدایی بدن از هروئین راحت تر عمل کنند و ولع مصرف را کاهش دهند. بوپرنورفین و متادون به روشی مشابه هروئین کار می کنند و به سلول های مغز شما موسوم به گیرنده های مواد افیونی متصل می شوند. این داروها ایمن تر و ماندگارتر از هروئین هستند. نالترکسون آن گیرنده ها را مسدود می کند، بنابراین مواد افیونی مانند هروئین هیچ تأثیری ندارند. این باعث می شود استفاده از آنها لذت کمتری داشته باشد.

درمان شناختی رفتاری به شما کمک می کند هنگام استفاده از مواد مخدر به مواردی که فکر می کنید و انجام می دهید، توجه کنید. این به شما روش هایی می دهد تا بهتر بتوانید با استرس و عوامل دیگر کنار بیایید.

اگر شخصی از هروئین استفاده می کند چه باید کرد؟

فردی که هروئین مصرف می کند،. ممکن است فقط خواب آلوده به نظر برسند. افرادی که معتاد هستند تقریبا همیشه استفاده از مواد مخدر را انکار می کنند. اگر فکر می کنید یکی از دوستان یا اعضای خانواده شما از هروئین استفاده می کند، منتظر نمانید که اوضاع بهتر خواهد شد. فورا اقدام کنید. هرچه فرد زودتر کمک بگیرد، بهتر است.

شما می توانید اعتیاد به هروئین را درمان کنید. برای یافتن خدمات می توانید از متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید کمک بگیرید.

هروئین چسیت ؟

یکی از انواع افیون هایی است که از گیاه خشخاش به دست می آید که به رنگ سفید مایل به خاکستری ، زرد ، یا حتی قهوه ای یافت می شود . که مصرف این مواد همیشه خطر مسمومیت و مرگ برای مصرف کنندگان دارد و به شکل تزریق وریدی ، عظلانی ، تدخین ، استنشاقی نیز مصرف می شود .

عوارض اعتیاد و تاثیرات مصرف هروئین :

آن گونه كه تاريخ و پنل مصرف مواد مخدر در جهان نشان مي‌دهد ، يكي از قويترين مواد مخدر كه توانست در تخريب و ويراني شهر وجودي انسان و گسترش پديده اعتياد در سطحي وسيع عمل كند هرويين است.
هروئین یک داروی خطرناک و غیرقانونی است که پتانسیل بالای اعتیاد دارد.
هروئین به خانواده‌ داروهای شبه‌افیونی (اوپیوئیدها) تعلق دارد. این خانواده دارویی شامل داروهای مانند مرفین و کدئین است، که مشتقات طبیعی تریاک محسوب می‌شوند؛ و نیز شبه‌افیونی‌‌های “صناعی”‌ از جمله شامل دمرول و متادون که به طور شیمیایی ساخته می‌شوند. هروئین یک شبه‌افیونی “نیمه‌صناعی” است؛ هروئین با پردازش شیمیایی از مرفین ساخته می‌شود و دارای اثر قدرتمندتر و فوری‌تری از آن است. هروئین در مغز به مرفین تبدیل می‌شود.
هنگامی که هروئین برای اولین بار در انتهای قرن نوزدهم عرضه شد، به عنوان یک مسکن و مهارکننده سرفه تبلیغ می شد.
در اواخر قرن نوزدهم مصرف ترياک در اروپا به شكل گسترده‌اي رواج يافته بود و مردم براي درمان بسیاري از بيماري‌ها مانند وبا كه ناشي از آلودگي محيط زيست آن موقع اروپا بود به مصرف ترياك روي مي‌آوردند و پس از مدتي به مصرف آن اعتياد پيدا مي‌كردند. پزشكان آن زمان در اروپا به دنبال دارويي بودند تا بتواند در ترک و درمان اعتیاد به ترياك مؤثر باشد . ظاهراً براي اولين بار داروسازي باير آلمان در سال 1896 از تركيب انيدريد استيك و مرفين خالص دارويي را ساخت كه هرويين ناميده شد.
نام هرويين از واژه يوناني هيروHiro به معني قهرمان گرفته شده است . در اين فرايند از يك كيلوگرم مرفين حدود 900 گرم هروئین به دست مي‌آمد كه به آن دي استيل مرفين نيزگفته مي‌شود. هرويين براي اولين بار به عنوان داروي ترک اعتياد به ترياك پا به عرصه وجود گذاشت . پزشكان آن زمان نمي‌دانستند كه چه اشتباه بزرگي را مرتكب شده‌اند و چه ماده خطرناكي را به عنوان دارو به بازار عرضه كرده‌اند. تصور پزشكان بر اين بود كه كه با مصرف هروئین و جايگزيني آن با ترياك مي‌توان کمکی به ترک ترياك را درمان كرد و سپس مصرف هروئین را مي‌توان به راحتي قطع كرد اما مصرف كنندگان ترياك با مصرف هروئین از چاله در مي‌آمدند و به چاهي عميق مي‌افتادند كه بيرون آمدن از آن به مراتب سخت تر بود و اين آغازي بود براي ظهور گسترده ترين و مخرب‌ترين نوع اعتياد كه در جاي جاي كره خاكي قرباني گرفته و مي‌گيرد و شعله‌هاي ويرانگر آن هنوز زبانه مي‌كشد.
اين وضعيت يعني تجويز هرويين توسط پزشكان برای ترک اعتياد تا اواخر قرن بيستم ادامه داشت تا جايي كه در دهه 1960 ميلادي پزشكان شهر لندن بيش از 500 كيلوگرم هرويين به بيماران خود تجويز كردند.
در اواخر قرن بيستم با مشخص شدن عوارض ناشي از مصرف هروئین و نه تنها ناكارآمدي آن بلكه تخريب وحشتناك آن ، تجويز آن برای ترک كنار گذاشته شد اما ديگر دير شده بود و هروئین به عنوان يك ماده مخدر قوي و ويرانگر به همه جا رسوخ كرده بود. اكنون بعد از گذشت سالها هنوز هم در فرهنگ عاميانه اعتياد و ترک مواد مخدر از زبان مصرف كنندگان هروئین شنيده مي‌شود كه ما براي به تریاک مصرف كرديم ، به ما گفتند اگر چند روزی هروئین مصرف كنيد راحت تر میتوانيد اعتيادتان را ترک كنيد.

● هروئین به چه شکلی است؟

هروئین در شکل خالص به صورتی پودر بلوری سفید و تلخ‌مزه‌ای است که در آب حل می‌شود. هنگامی که هروئین در خیابان فروخته می‌شود، بسته به فرآیند تولید و اینکه چه موادی به آن اضافه شده باشد، رنگ و قوام متفاوتی پیدا می‌کند.
هروئین خیابانی ممکن است به شکل پودری سفید، یک ماده قهوه‌ای‌ دانه‌دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه‌ای تیره باشد. خلوص هروئین خیابانی از بسته‌ای به بسته‌ای دیگر متفاوت است، و ممکن است از دو تا ۹۸ درصد متفاوت باشد.
برخی افزودنی‌ها مانند شکر، نشاسته یا شیر خشک برای افزایش وزن جنس هنگام خرده‌فروشی به کار می‌روند و سایر داروها ممکن است برای افزایش اثرات هروئین به آن افزوده شوند.
هرويين‌هايي كه در حال حاضر در بازار قاچاق كشور ما وجود دارند ، طي آزمايش‌هاي به عمل آمده مشخص شده است كه بيش از 90 درصد تركيبات آن تركيبي عجيب و غريب از انواع قرص‌هاي روان گردان شامل خواب آور، ضد افسردگي ، آرامبخش و غيره است و كمتر از 10 درصد آن هرويين خالص است. اين نوع هرويين باعث چرت شديد مي‌شود و مصرف كننده آن پس از مصرف در وضعيتي قرار مي‌گيرد كه مشاعر آن تقريباً از كار مي‌افتد در حاليكه تخريب هروئین خالص در اين حد و اندازه نيست.

هروئین چگونه استفاده می‌‌شود؟

رایج‌ترین راه‌های مصرف هروئین شروع اینها هستند:
ـ تزریق به داخل ورید، یا به داخل عضله یا زیر پوست.
ـ بالا کشیدن از راه بینی. در این روش گرد هروئین از راه مجاری بینی استنشاق می‌شود.
ـ استنشاق یا دودکردن -در این روش هروئین را روری یک زرورق آلومینیومی حرارت می‌دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می‌کنند.
معتادان به هروئین ممکن است روش تزریق را انتخاب کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری‌ترین اثر را با کمترین مقدار دارو ایجاد می‌کند. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است دو تا چهار بار در روز آن را تزریق کنند. هنگامی که هروئین با خلوص بالا در دست است یا در مورد مصرف‌کنندگان گاهگاهی که ترجیح می‌دهند، تزریق انجام ندهند، با احتمال بیشتر هروئین با بالاکشیدن از راه بینی یا دود کردن مصرف می‌شود.
نشئگي هرويين در مقايسه با ترياك از دوام ، ماندگاري و طول عمر كمتري برخوردار است . مصرف كنندگان هرويين تنها چند دقيقه و حتي در روش تزريق پس از چند ثانيه به اوج نشئگي مي‌رسند اما باگذشت يكي دوساعت دوباره سطح نشئگي پايين مي‌آيد و مصرف كننده خمار مي‌شود و بايد دوباره مصرف كند به همين دليل مصرف كنندگان هرويين عمدتاً از ادامه روند زندگي عادي عاجز هستند و تمامي وقت خود را صرف تهيه و مصرف هرويين مي‌كنندو زندگي آنها به سرعت از هم مي پاشد و سر از بيغوله‌ها در مي‌آورند در حاليكه مصرف كنندگان ترياك به دليل بالا بودن مدت ماندگاري و دوام نشئگي آن قادر هستند در طول شبانه روز به زندگي و امورات خود رسيدگي كنندو مشكلات آنها به هيچ وجه قابل مقايسه با مصرف كنندگان هرويين نيست.

مصرف هروئین چه احساسی ایچاد می کند؟

ـ سن فرد.
ـ مقدار ماده مصرفی و تناوب مصرف آن.
ـ روشی که فرد دارو را مصرف می‌کنند.
ـ محیطی که در آن هستید.
این که آیا فرد دچار بیماری جسمی یا روانی قبلی هست یا نه.
اینکه فرد الکل یا سایر داروهای غیرمجاز یا مجاز را مصرف کرده باشد.
هنگامی که هروئین به داخل ورید تزریق می‌شود، باعث اوج‌‌گیری حالتی از سرشوخی می‌شود. این اثر پس از هفت تا هشت ثانیه احساس می‌شود، و از ۴۵ ثانیه تا چند دقیقه به طول می‌انجامد. این اثر در صورتی که هروئین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، اینقدر شدید نیست.
به دنبال این سرخوشی شدید اولیه، دوره‌ای از تسکین و آرامش به دنبال می‌آید که ممکن است تا یکساعت به طول انجامد. هنگامی که هروئین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می‌شود، این اثر با آهستگی بیشتر در طول پنج تا هشت دقیقه رخ می‌‌دهد.
کسانی که به تازگی مصرف هروئین را آغاز کرده‌اند، ممکن است دچار تهوع و استفراغ شوند.
اثرات مطلوبی که مصرف‌کننده به دنبال آنهاست شامل جدایی از درد جسمی و عاطفی و احساس خوشی است. سایر اثرات شامل کندشدن تنفس، تنگ‌شدن مردمک‌ها، خارش و عرق کردن. مصرف مرتب هروئین به یبوست، از دست دادن میل جنسی، و متوقف‌شدن یا نامنظم‌شدن چرخه قاعدگی.
مصرف هروئین باعث تغییراتی در خلق و رفتار می‌شود. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است بعد از مصرف هروئین سربه‌راه و مطیع شوند، و در حین دوره دوری از هروئین تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شوند.
مضافا اینکه پس از مدتی، مصرف هروئین به جز رفع احتیاج، اثر دیگری ندارد و مکانیسم وابستگی، ریتم تزریق و مقدار مصرف را رفته رفته افزایش می‌دهد و زوال و نابودی فرد را سرعت می‌بخشد.
ظاهراً تأثير هرويين بر روي گيرنده‌هاي مرفين بدن به گونه‌اي است كه خيلي سريع جذب آنها مي شود و همين‌طور اثر تخريبي آن روي سيستم توليدكننده مواد شبه افيوني جسم و سيستم ضد درد ، بيشتر و سريع‌تر از ساير مواد مخدر است و در مدت كوتاهي اين سيستم را در جسم انسان از كار مي‌اندازد و مصرف كننده آن خيلي زود به مصرف آن اعتياد پيدا مي كند

علائم کمبود هروئین در (ترک هروئین) چیست؟

هروئین از مورفین مستبدتر است و کمبود آن زودتر احساس می شود. به طوریکه معتاد را مجبور می‌سازد در فواصل زمانی مشخص ( 3 تا 5 ساعت برای هروئین و 8 تا 12 ساعت برای تریاک) از این ماده استفاده کند، تا اضطراب غیرقابل تحمل ناشی از کمبود را از بین ببرد.
تقریبا 12 ساعت بعد از آخرین مصرف، معتاد خود را بدحال حس می‌کند، احساس ضعفی به او دست داده و خمیازه می‌کشد، می‌لرزد و عرق می‌کند، از بینی و چشمهایش ترشحات زیادی خارج می‌شود. این علائم توام با حالت آشفتگی به مدت چند ساعت ادامه یافته و پس از آن معتاد به خوابی ناآرام فرو می‌رود. در موقع بیداری یعنی 18 تا 24 ساعت بعد از آخرین تزریق فرد معتاد وارد عمق جهنم زندگیش می‌شود. خمیازه ها آنچنان شدید می گردد که می‌توانند فکهایش را از هم جدا سازند. ترشحات بینی همچنان ادامه می‌یابد، موهای بدن سیخ می‌شود و انقباضات شدیدی در معده و روده‌ها پدید می‌آید، که باعث ایجاد اسهال و استفراغ شدید می‌شود.
حدود 36 ساعت بعد از آخرین تزریق، معتاد خود را با پتوهای متعدد می‌پوشاند. زیرا بدنش به شدت می‌لرزد و پاهایش بی‌اختیاد دچار لرزشهای شدیدی می گردد. به طوری که قادر به خوابیدن نیست، بلند می‌شود، راه می‌رود، روی زمین دراز می‌کشد و فریاد می‌زند.
ریزش ترشحات از بینی همچنان ادامه می‌یابد و سرعت و میزان آن بسیار زیاد است،  فقط تعریق او باعث خیس شدن دائم لباسها و رختخوابش می‌شود.
در این مرحله ضعف جسمانی به حدی است که فرد قادر به بلند کردن سر از روی بالش نمی‌باشد و گاهی متخصصان از بیم جان بیمار به هراس می‌افتد و مقداری هروئین به وی تزریق می‌کنند. تزریق مقدار کمی هروئین تقریبا تمام علائم را به سرعت از بین می‌برد.
هنگامی که وابستگی به هروئین تثبیت شد، متوقف کردن مصرف آن ممکن است بسیار مشکل باشد. افرادی که برای مدت طولانی از هروئین استفاده کرده‌اند، ممکن است اظهار کنند که دیگر از از این دارو لذتی نمی‌برند. آنها تنها برای اجتنناب از علائم ترک اعتیاد و کنترل تمنای شدید برای دارو به مصرف هروئین ادامه می‌دهند.

اولین نوبت مصرف هروئین باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ می شود ولی به تدریج با مصرف بیشتر این عوارض از بین می روند ، مصرف میزان زیاد هروئین باعث بروزبی حسی شدید ، کما ، اختلالات  تنفسی می شود ،عوارض فیزیکی ناشی از مصرف بلند مدت هروئین به ندرت خطرناک می شود برخی از عوارض عبارتند از : یبوست مزمن ، بروز اختلال و بی نظمی در عادات ماهانه زنان ، ذات الریه ، کاهش مقاومت در برابر عفونت ها ، تنگ شدن مردمک ها ، خارش و عرق کردن ، از دست دادن میل جنسی و بیماریهای مختلف می باشد . و لازم به ذکر است که مصرف طولانی مدت این مواد طی بررسهای پزشکی نشان  داده که به مرور تغییراتی در نحوه عملکرد مغز ی ایجاد می کند و زندگی افراد مصرف کننده را به خطر می اندازد .