ترک مرفین

درک عملکرد مرفین

مرفین افیونی است که برای تسکین دردهای شدید استفاده می شود. مرفین که از نام مورفئوس، خدای رویاهای یونان برگرفته شده است، احساس سرخوشی را در شخص ایجاد می کند که به عنوان یک حالت رویایی توصیف می شود. این دارو را می توان به صورت قرص، شربت یا تزریق مصرف کرد. در برخی موارد، مورفین حتی می تواند دود شود.

مورفین به شدت اعتیادآور است، زیرا مقاومت بدن نسبت به دارو به سرعت افزایش می یابد. مرفین یک داروی مشخص شده برای درمان دردهای متوسط، شدید و مزمن است. این دارو همچنین برای تسکین درد پس از جراحی های بزرگ، درمان درد مربوط به سرطان و تنگی نفس در پایان زندگی بیمار استفاده می شود.

با این حال، مورفین به دلیل اثرات لذت بخش و قابلیت دسترسی نسبی، از پتانسیل بالایی برای سو مصرف نیز برخوردار است. در سال های اخیر، قرص های مرفین کدگذاری شده، بازدارنده سو مصرف را اضافه کرده اند، به طوری که نمی توان آنها را خرد، استنشاق و یا تزریق کرد. در حالی که این موضوع باعث کاهش توانایی اعتیاد به مرفین تجویز شده است، اما پتانسیل آن را برطرف نکرده و بر مورفین تولید غیرقانونی تأثیر نگذاشته است.

. مرفین ماده ای است طبیعی که از گیاه خشخاش یا کاه خشخاش غلیظ استخراج می شود. ترکیب شیمیایی آن شبیه هروئین است، زیرا هر دو از یک گیاه استخراج می شوند. برای تلاش به مبارزه با اعتیاد به مرفین با یک ارائه دهنده خدمات درمانی تماس بگیرید. متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید برای خدمت رسانی به شما آماده هستند.

اثرات و سو مصرف مرفین

به عنوان یک داروی مخدر، مورفین اغلب به دلیل اثرات لذت بخش آن دچار سو مصرف می شود. کسانی که از دردهای مزمن رنج می برند این امکان را دارند که از داروهای خود سو استفاده کنند که این امر احتمال ابتلای آنها به اختلال مصرف مواد را افزایش می دهد. اثرات متداول مرفین عبارتند از:

• رضایت
• تسکین درد
• خواب آلودگی یا خواب آلودگی غیرمعمول
• کاهش اضطراب
• احساس رفاه کاذب یا غیرمعمول
• احساس آرامش

هر زمان کسی بدون نسخه از مرفین استفاده کند ، سو مصرف در نظر گرفته می شود. اگرچه در صورت تجویز، مرفین یک ماده قانونی است، اما ماده ای است که به شدت باید تنظیم شده مصرف شود. داشتن مرفین بدون نسخه پزشکی یک جرم کیفری است، درجه آن براساس محل و مقدار داروی موجود متفاوت است.

کسانی که در دوزهای بالا از مورفین سو مصرف می کنند خود را در معرض خطر مصرف بیش از حد قرار می دهند. علائم مصرف بیش از حد مرفین شامل اختلال گفتار، بی توجهی، خواب آلودگی شدید، تب، افزایش فشار خون، افزایش تشنگی، درد کمر یا پهلو، کاهش پاسخ دهی، خواب آلودگی شدید، تورم صورت و اندام، عدم حرکت، کند شدن تنفس و گرفتگی عضلات، اسپاسم، درد یا سفتی. این موضوعات به این دلیل است که مرفین سیستم عصبی مرکزی را افسرده می کند. مصرف بیش از حد مرفین می تواند منجر به بیهوشی، کما یا کند شدن تنفس تا حد مرگ شود.

اعتیاد به مورفین

اعتیاد به مرفین به چند دلیل ایجاد می شود، به ویژه هنگامی که کسی به طور مداوم از این داروی قوی استفاده می کند. اعتیاد معمولا با مقاومت بدن نسبت به دارو شروع می شود و برای تجربه اثرات آن به دوزهای بیشتری از مرفین نیاز دارد. هنگامی که مقاومت ایجاد شود، کاربران در صورت عدم مصرف مورفین، علائم ترک را تجربه می کنند و ترک آن را دشوار می کنند. در بسیاری از موارد، وابستگی روانشناختی به مرفین بلافاصله پس از مورفین ایجاد می شود. شخصی که به مرفین معتاد است، بدون توجه به عواقب منفی، به اجبار به دنبال آن می رود و از آن سو مصرف می کند.

اعتیاد به مرفین مشابه اعتیاد به هروئین است و غلبه بر اعتیاد آن بسیار دشوار است. ترک ناگهانی مرفین می تواند بسیار ناخوشایند باشد. بنابراین، سم زدایی با مدیریت پزشکی بهترین راه برای از بین بردن بدن از این ماده است.

مدیریت علائم ترک مرفین

فردی که وابستگی جسمی و روانی به مرفین دارد با ترک مسکن افیونی از جریان خون، علائم شدید ترک را تجربه خواهد کرد. توصیه می شود فردی با وابستگی به مرفین یا اعتیاد، به دنبال حمایت حرفه ای باشد تا علائم ترک مرفین به روشی ایمن و ساختاری کنترل شود. به دنبال سم زدایی، به یک برنامه درمانی نیز توصیه می شود که به فرد این فرصت را بدهد تا تأثیری که سو مصرف مواد مخدر و اعتیاد بر بدن و روان وی گذاشته است را بیاموزد و استراتژی هایی را برای زندگی بدون مواد مخدر در آینده یاد بگیرد.

چه عواملی باعث علائم ترک مرفین می شوند؟

وقتی مورفین وارد جریان خون می شود، مغز مملو از دوپامین می شود. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که به طور معمول پس از انجام فعالیت لذت بخشی مانند غذا خوردن، ورزش یا تعامل با دوستان، آزاد می شود. ماده شیمیایی مغز “احساس خوب” ما را تشویق و با انگیزه می کند تا آنچه را که باعث شده این لذت را تجربه کنیم، تکرار کنیم.

هنگامی که از مرفین به طور مرتب استفاده می شود، مغز به دارویی که باعث این حمله های دوپامین می شود عادت می کند. این می تواند منجر به تغییر مسیرهای خاصی از مغز شود، جایی که آنها شروع به اعتماد به مرفین می کنند تا چنین احساساتی را تجربه کنند. عملکرد مغز و بدن متفاوت از گذشته خواهد شد.

علائم ترک مورفین زمانی اتفاق می افتد که فردی با وابستگی جسمی و روانی، دیگر مرفین را در جریان خون خود نداشته باشد. مغز و بدن آنها به حدی عادت کرده است که با این دارو کار کند، که علائم ترک مرفین هنگام تلاش برای عملکرد به روشی که دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد، بروز می کند.

علائم شایع ترک مرفین

علائم ترک زود هنگام مرفین می تواند در طی 6-12 ساعت از آخرین استفاده از مرفین شروع شود، کهبه طور معمول شامل موارد زیر است:

• خمیازه
• تعریق
• آبریزش بینی

علائم ترک مرفین معمولاً بین 48 تا 72 ساعت از آخرین دوز مصرفی به اوج خود می رسد. در این زمان ممکن است شخصی موارد زیر را تجربه کند:

• لرز
• افزایش فشار خون و ضربان قلب
• بیخوابی
• تحریک پذیری
• بی قراری
• اضطراب
• درد عضلانی
• دل درد
• حالت تهوع، استفراغ، اسهال
• از دست دادن اشتها
• افسردگی

شدت و طول عمر علائم ترک مرفین از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند به عوامل مختلفی از جمله میزان و مدت زمان مصرف دارو، روش مصرف شخص از دارو، تأثیرات ژنتیکی و بیماری شخص بستگی داشته باشد. شروع ترک اعتیاد مرفین نیازمند تحت نظر بودن توسط شخصی آگاه به وضعیت شخص است، متخصصین و مشاورین در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید برای خدمت رسانی به شما آماده هستند.