ترک ماریجوانا
ماریجوانا با عناوینی مانند وید، علف شناخته می شود که به برگ های خشک شده، گل ها، ساقه ها و دانه های گیاه Cannabis sativa، اتلاق می شود که شامل روانگردان (تغییر دهنده ذهن) دلتا -9-تتراهیدروکانابینول شیمیایی (THC) و همچنین سایر ترکیبات مرتبط با آن، می شود. مواد گیاهی شاهدانه همچنین می توانند در رزینی به نام حشیش یا مایع سیاه چسبنده ای بنام روغن هش به دست شوند.
ماریجوانا متداول ترین ماده مخدر غیرقانونی در ایالات متحده است که به طور معمول به صورت سیگار دست پیچ یا لوله آب دود می شود. دود ماریجوانا بوی شیرین و تندی دارد. اغلب مصرف ماریجوانا، به صورت تفریحی آغاز می شود و حتی ممکن است شخص مصرف کننده متوجه اعتیاد به ماریجوانا نشود. اما شناختن علائم و تاثیرات آن می تواند به ترک ماریجوانا کمک کند.
تأثیر سو مصرف ماریجوانا
فهرست
هنگامی که ماریجوانا دود می شود، THC به سرعت از ریه ها به جریان خون منتقل می شود، که مواد را به مغز و سایر اعضای بدن، منتقل می کند. هنگامی که ماریجوانا همراه با غذا یا نوشیدنی خورده می شود، THC با سرعت بیشتری جذب می شود.
صرف نظر از نحوه مصرف THC ، این ماده به طور خاص بر روی گیرنده های کانابینوئید سلول مغز اثر می گذارد. این گیرنده ها به طور معمول توسط مواد شیمیایی مشابه THC تولید می شوند و به طور طبیعی توسط بدن تولید می شوند بخشی از شبکه ارتباطات عصبی هستند که سیستم اندوکانابینوئید نامیده می شوند و نقش مهمی در رشد و عملکرد طبیعی مغز دارند. بیشترین تراکم گیرنده های کانابینوئید در قسمت هایی از مغز یافت می شود که بر لذت، حافظه، تفکر، تمرکز، درک حس و زمان و حرکت هماهنگ تأثیر می گذارد. مصرف ماریجوانا اثراتی را در برخواهد داشت:
- درک و خلق و خوی تغییر یافته
- اختلال در هماهنگی
- مشکل در تفکر و حل مسئله
- اختلال در یادگیری و مشکل در یادآوری خاطرات
- کاهش اشتها
تحقیقات نشان می دهد که استفاده از ماریجوانا می تواند باعث ایجاد یا تشدید مشکلات در زندگی روزمره شود. کاربران با مصرف بالاتر در مقایسه با افراد غیر مصرف کننده از رضایت از زندگی پایین تر، سلامت روانی و جسمی ضعیف تر، مشکلات بیشتر رابطه و موفقیت تحصیلی یا شغلی کمتر برخوردار است. استفاده از این دارو همچنین با احتمال بیشتری برای ترک تحصیل همراه است. چندین مطالعه در محل کار، مصرف ماریجوانا را با افزایش غیبت، تاخیر، تصادفات مرتبط دانسته است.
ریسک های سلامتی
مصرف ماریجوانا با طیف وسیعی از مسائل مربوط به سلامتی همراه است، خصوصا مربوط به مشکلات قلبی و ریوی و شرایط بهداشت روان. دود ماریجوانا باعث تحریک ریه ها می شود و شخص مصرف کننده می توانند مشکلات تنفسی مشابهی را که مانند یک فرد سیگاری تجربه می کند مانند:
- سرفه روزانه
- بیماری حاد قفسه سینه
- افزایش خطر ابتلا به عفونت های ریوی
- آسیب به سیستم ایمنی بدن
- سلول های مغزی را از بین می برد و به سیستم عصبی مرکزی آسیب می رساند
- مسائل مربوط به باروری
- افزایش ضربان قلب و فشار خون
تحقیقات همچنین نشان می دهد که استفاده از ماریجوانا بلافاصله پس از استعمال سیگار 20 تا 100 درصد ضربان قلب را افزایش می دهد. این اثر می تواند تا سه ساعت طول بکشد. یک مطالعه نشان داد که افراد مصرف کننده ماریجوانا در اولین ساعت پس از استفاده از این ماده 4.8 برابر خطر حمله قلبی را افزایش می دهند. خطر ممکن است برای بزرگسالان مسن و کسانی که آسیب پذیری قلبی دارند نیز بیشتر باشد.
تعدادی از مطالعات مصرف مزمن ماریجوانا و بیماری های روانی را مرتبط می دانند. دوزهای بالا می تواند یک واکنش روان پریشی موقتی در برخی از کاربران ایجاد کند. استفاده از دارو همچنین می تواند روند بیماری را برای بیمارانی که اسکیزوفرنی دارند، بدتر کند. سو مصرف ماریجوانا همچنین با سایر مشکلات بهداشت روان همراه بوده است، مانند:
- افسردگی
- اضطراب
- اختلالات شخصیتی
- افکار خودکشی
- نداشتن انگیزه برای انجام فعالیت های معمول
آیا ماریجوانا اعتیاد آور است؟
برخلاف تصور عمومی، ماریجوانا یک ماده اعتیاد آور است. تحقیقات نشان می دهد که تقریبا نه درصد از مصرف کنندگان دچار اعتیاد می شوند. میزان تخمین اعتیاد در بین کسانی که از سنین پایین شروع به استفاده می کنند (حدود 17 درصد) و در افرادی که روزانه از این ماده مخدر استفاده می کنند (حدود 25 تا 50 درصد) افزایش می یابد. افرادی که به ماریجوانا اعتیاد دارند، ممکن است علائم ترک را هنگام تلاش برای قطع مصرف تجربه کنند. مصرف کنندگانی که سعی در ترک آن دارند علائم ترک مانند تحریک پذیری، بی خوابی، کاهش اشتها، اضطراب و ولع مصرف مواد مخدر را گزارش می کنند. همه اینها می تواند خودترک ماریجوانا را دشوار کند.
مداخلات رفتاری، از جمله درمان شناختی رفتاری و ایجاد عوامل انگیزشی در درمان و بازتوانی اعتیاد به ماریجوانا اثبات شده است. علائم اعتیاد به ماریجوانا معمولا در دوران بلوغ یا بزرگسالی تشخیص داده می شود. با این حال، روندهای اخیر به سمت پذیرش بیشتر مصرف ماریجوانا در جامعه و افزایش در دسترس بودن هر دو نوع تفریحی و پزشکی این دارو، ممکن است میزان اعتیاد را در افراد مسن افزایش دهد. مانند سایر انواع اعتیاد به مواد مخدر، علائم رفتاری و جسمی وجود دارد که می تواند اعتیاد به ماری جوانا را نشان دهد.
تغییرات رفتاری شامل موارد زیر است:
- اختلال در هماهنگی
- مشکل در تفکر و حل مسئله
- مشکلات در یادگیری و حافظه
علائم دیگر سو مصرف اعتیاد به ماریجوانا عبارتند از:
- چشم قرمز، مات و خونی
- سرفه های دائمی و پر از مخاط
- ضربان قلب سریع
- گرسنگی
- دهان خشک
- اضطراب، پارانویا یا ترس
- حافظه ضعیف و هماهنگی ضعیف
- زمان عکس العمل آهسته و از دست دادن کنترل
علائم ترک ماریجوانا و سو مصرف طولانی مدت مواد مخدر با تعدادی از علائم ترک ماریجوانا همراه است که به طور معمول در طی یک هفته پس از قطع مصرف ایجاد می شود. برخی از رایج ترین علائم ترک ماریجوانا شامل موارد زیر است: تحریک پذیری، عصبانیت یا پرخاشگری عصبی یا اضطراب، مشکل خواب، کاهش اشتها یا کاهش وزن، بی قراری، حالت افسردگی و علائم جسمی مانند: درد شکم، لرزش، تعریق، تب، لرز یا سردرد را شامل می شود
از آنجا که بسیاری از این علائم ترک علائم هشدار دهنده و سایر شرایط و مشکلات را تقلید می کنند، ارزیابی توسط یک متخصص و مشاور اعتیاد برای تعیین اینکه ترک ماریجوانا چگونه صورت پذیرد، ضروری است. درمان اعتیاد به ماریجوانا گزینه هایی مانند برنامه های درمانی و پروتکل های اعتیاد به الکل و سایر مواد مخدر است. درمان شناختی رفتاری، درمان تقویت انگیزه و سایر رویکردهای معتبر علمی در مرکز ترک اعتیاد خانه سپید با همراهی متخصصین و مشاورین برای شما فراهم آورده شده است.
